Dedemin İnsanları #Film

Bugün eve geldim, duramadım onlarca bekleyen postlarım varken size bunu yazmak istedim.

Çünkü izlemek isteyip hep ertelediğim bir filmdi.

8.1 imbd puanıyla yerini hakediyor diyebiliyorum, ki Çağan Irmak ''Babam ve Oğlum'' ile bizleri yıkıp geçmişti.

Onun kadar ağlatmadı, ama içimizde bir yerlere güzelce dokundurdu.

Oyuncular:

Çetin Tekindor

Yiğit Özşener

Gökçe Bahadır

Sacide Taşaner

Mert Fırat

Ezgi Mola

ve diğerleri...

“Dedemin İnsanları”, küçük bir kasabada yaşayan on yaşında bir çocuk ve dedesi aracılığıyla, bir ailenin ve bir ülkenin geçirdiği büyük değişimi anlatıyor. Kalabalık ve sıcak Ege insanlarının hikâyesini izlerken, mübadeleye, öteki olmaya, nereye gidersen git bir yere ait olamamaya, iki yakaya, çok sayıdaki azınlığa, ihtilallere bir defa daha, ama bu kez farklı bir yerden bakmayı ve düşünmeyi sağlıyor. Film çekimlerine 2011 Mayıs sonunda Giritte başlanmıştır. Gökçeada, Milas, Bodrum ve Sökede devam eden çekimler, Temmuz sonunda tamamlanmıştır. (Alıntıdır.)

Filmden beni etkileyen sözlerden bazılarını paylaşmak istiyorum:

6 soru cümlesinin içinde ilk akla gelenin aslında en cevapsız oluşu ne tuhaftır, dimi? 4N 1K'nın mutlaka doğru ve kesin bir cevabı vardır. Diğerlerinin cevabını verebilir hatta elimizle dokunabilirken.... ''Neden'' insan içinde bir yerde saklıdır. Bu yüzden mi en çok nedeni merak ederiz dede?

O iyi insanlar, o güzel atlara binip, çekip gittiler. Demirin tuncuna, insanın piçine kaldık. (Yaşar Kemal)

Bu zulüm en nihayet gelirseni bulur, o zaman yatacak yerin dahi olmaz...

Noktayı koymak ne kadar zor olsa da, tamamlanmış cümleler daha az acı verir. Yoksa sen tam tersine mi inanmıştın, virgüllere öyle mi?

İki denizin arasında gitmekle gitmemek arasında... 

Oralarda yanındaysa, meleklere sorsana kum taneleri kadar iyilik yazmış mı hesabımıza?

Dedesinin çocukluğunda tavernadan evine gelen o müzik...

Fragman için:

Ne olur, ne olmaz mendillerinizi yanınızda bulundurun.

Sevgiler.

:)